ginekomastia

koszt

od 7 000 zł

czas trwania zabiegu

1,5 godziny

pobyt u nas

1 doba

znieczulenie

ogólne

zdjęcia przed i po

Co to jest ginekomastia

Nazwa ginekomastia wywodzi się z greckiego „gyne” – kobieta i „matos” – pierś, dosłownie kobieca pierś. Problem ginekomastii, czyli nadmiernego, jedno lub dwustronnego rozrostu męskich gruczołów piersiowych, występuje zarówno u nastolatków, jak i znacznie starszych mężczyzn. Powiększenie się sutka u mężczyzny następuje w wyniku rozrostu tkanki gruczołowej, tłuszczowej i włóknistej.

Przyczyny

Ginekomastia spowodowana jest zaburzeniami hormonalnymi. Może powstać jako zmiana fizjologiczna lub patologiczna.

Ginekomastia fizjologiczna (zwykła) związana jest z okresem dojrzewania. Pojawia się u noworodków i jest wywołana przez żeńskie hormony matki, które przenikają przez łożysko, ustępuje samoistnie w ciągu kilku tygodni. U dojrzewających chłopców znika w ciągu kilku lat, jeśli tak się nie stanie, należy udać się do endokrynologa. Ginekomastia u mężczyzn po 60 roku życia rozwija się z powodu degeneracji komórek płciowych wytwarzających androgeny (męskie hormony płciowe). Ginekomastia tego rodzaju nie wymaga specjalistycznego leczenia.

Ginekomastia patologiczna (chorobliwa) może mieć wiele przyczyn:
niedobór męskich hormonów, nadprodukcja estrogenu, przyjmowanie leków, używki (marihuana, amfetamina, heroina), rak sutka, otyłość, nadczynność/niedoczynność tarczycy, niewydolność nerek, marskość wątroby,

  • Jeśli przyczyną powstania ginekomastii jest przyjmowanie leków, należy je odstawić lub zastąpić innymi!
  • U mężczyzn zażywających używki lub nadużywających alkohol nie stosuje się zabiegu chirurgicznego, gdyż bardzo często po ich odstawieniu piersi wracają do normalnej wielkości.
  • W przypadku otyłości zaleca się dietę oraz wysiłek fizyczny, po unormowaniu wagi stosuje się liposukcję. 

Należy także wspomnieć o pseudoginekomastii (lipomastii), której przyczyną powstania jest otyłość. Nadmiar tłuszczu w okolicy klatki piersiowej powoduje, że męskie piersi wyglądem zaczynają przypominać piersi kobiece.

Leczenie

Należy upewnić się, czy ginekomastia nie ma podłoża nowotworowego. Aby to sprawdzić trzeba udać się do endokrynologa. Konsultacja z lekarzem, badanie krwi, ultrasonografia piersi i jąder, badanie brzucha pomogą w wyborze prawidłowego leczenia. Istnieją dwa sposoby leczenia ginekomastii – terapia konserwatywna i operatywna.

Terapia konserwatywna – należy udać się do endokrynologa. Terapia polega na leczeniu hormonalnym za pomocą leków hamujących wytwarzanie żeńskiego hormonu (estrogenu). Leczenie farmakologiczne jest najbardziej skuteczne w aktywnej fazie choroby, niestety często przynosi tylko częściową poprawę. Terapia operatywna – polega na usunięciu ginekomastii poprzez zabieg operacyjny. Leczenie chirurgiczne ma w dużej mierze znaczenie estetyczne, stosuje się je gdy:

  • ginekomastia okresu dojrzewania nie ustąpiła i jest obecna 3-4 lata,
  • ginekomastii towarzyszą zmiany wytwórcze tkanki łącznej okołoprzewodowej,
  • przyczyny ginekomastii nie są znane (ginekomastia idiopatyczna),
  • ginekomastii nie da się pozbyć za pomocą leczenia zachowawczego.

Przed zabiegiem

  • Należy wykonać badanie czasu krzepnięcia krwi, morfologię oraz USG piersi.
  • Chirurg może zalecić konsultację z endokrynologiem w celu wykluczenia chorób o podłożu hormonalnym.
  • Przed rozpoczęciem operacji należy być 6 godzin na czczo, gdyż zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym.
  • Zalecane jest zaprzestanie palenia papierosów na dwa tygodnie przed i po operacji ze względu na jego negatywny wpływ na gojenie się ran.
  • Przeciwwskazaniem do przeprowadzenia zabiegu jest cukrzyca, skazy krwotoczne, zmiany zapalne w obrębie skóry.

Zabieg chirurgiczny

  • W przypadku lipomastii dobre efekty daje liposukcja, czyli zabieg odsysania nadmiaru tkanki tłuszczowej. Zabieg ten nie zostawia śladów.
  • Ginekomastia gruczołowa operowana jest z cięcia około otoczkowego lub w fałdzie podskórnym. Nadmiar gruczołu zostaje wycięty. Jeśli zachodzi taka potrzeba dochodzi do zmiany położenia i wielkości otoczek brodawek.
  • Bardzo często stosuje się obie metody operacyjne jednocześnie. Najpierw wykonywany jest zabieg liposukcji, a następnie usuwany jest nadmiar gruczołu piersiowego.
  • Zabieg przeprowadza się u zdrowych mężczyzn w każdym wieku. Najlepsze efekty uzyskuje się gdy skóra jest jędrna i elastyczna.

Po zabiegu

Zarówno po zabiegu liposukcji, jak i po chirurgicznym wycięciu gruczołu piersiowego, musimy liczyć się z okresem rekonwalescencji. Bezpośrednio po zabiegu pacjent odczuwa dyskomfort pod postacią bólu, obrzęków, zasinień, które można wyeliminować przy pomocy środków przeciwbólowych. Na ranę zakładany jest opatrunek i pas uciskowy. Szwy usuwane są zazwyczaj po upływie 7 dni od zabiegu. Pacjent może powrócić do pełnej aktywności fizycznej najczęściej po upływie miesiąca. Ostateczny efekt pojawia się po kilku miesiącach, kiedy zakończy się proces obkurczania skóry.

Powikłania

Każdy zabieg chirurgiczny zawiera element ryzyka, mogą pojawić się powikłania, które jednak występują rzadko. Do najczęstszych należą: krwiaki, przerośnięcie blizny, trwałe lub czasowe zaburzenia czucia na otoczkach. Aby zminimalizować ryzyko należy przestrzegać zaleceń chirurga.